میناکاری، هنری قدیمی و زیباست.در آن از موادی مانند شیشه، مس، و یا فلزات دیگر برای ایجاد طرحهای زیبا و تزئینات هنری استفاده میشود. این هنر نخستینبار در ایران و بلادفارس شکل گرفت. به مدت قرنها به عنوان یکی از مهمترین عناصر تزئینی و هنری در معماری، تزئینات داخلی، و اشیاء کاربردی مورد استفاده قرار گرفت. هنرمندان میناکار از تکنیکهای خاصی برای ایجاد الگوها و رنگآمیزی شیشهها و سطوح مسی استفاده میکنند.
میناکاری از دو قسمت اصلی تشکیل شده است: میناگری و آفرینش. در میناگری، سطوح شیشهای یا مسی با استفاده از ترکیبات معدنی و اکسیدهای مختلف، رنگآمیزی میشوند. پس از آن در مرحله آفرینش، طرحها و الگوها روی سطوح تزیینی ایجاد میشوند. میناکاری یک هنر دقیق و زمانبر است که به دست متخصصین با تجربه و صبر بالا انجام میشود.
همچنین، میناکاری یکی از عناصر مهم هنر اسلامی است و در بسیاری از مساجد، قصرها، و معابد از آن بهره برده میشود. این هنر به عنوان یک نمایش فرهنگی و هنری ارزشمند تاریخی نیز مورد توجه جهانی قرار دارد و تلاشهایی برای حفظ و ترویج آن در جهان انجام میشود.
میناکاری یک هنر زیبایی و زنده است که همچنان در اعصار مدرن جاودانگی دارد. این هنر نه تنها از تخصص و مهارت فنی بلکه از خلاقیت و ابتکار هنرمندان برخوردار است. میناکاران با ایجاد طرحهایی پر از جزئیات و رنگهای جذاب، توانستهاند ارثی ارزشمند از گذشته را به زندگی مدرن منتقل کنند. این هنر ترکیبی از عقلانیت و جذابیت بصری است و تاثیر بسزایی بر جهان هنر و فرهنگ دارد.